Zbiory
Dział Etnologii

Św. Krzysztof

Józef Hulka

Łękawica (powiat żywiecki), 2012 r.

Obraz na szkle, 45 x 36 cm
Zbiory Działu Etnologii – MMTy/TK/1329
Zakup

Kompozycja w formie stojącego prostokąta. W centralnej części przedstawiona postać św. Krzysztofa podpierającego się kosturem, brodzącego w rwącej rzece z wystającymi głazami. Święty niesie na ramieniu Dzieciątko Jezus z aureolą wokół głowy, w zielonej szacie. Horyzont wypełnia blokowa zabudowa przypominająca Tychy. W górnej części obrazu fragmenty ciemnych chmur i błyskawica ilustrujące burzę.
Obraz sygnowany w prawym dolnym rogu: Mal. Hulka 2012.

W sztuce Święty Krzysztof przedstawiany jest zazwyczaj jako olbrzymiego wzrostu człowiek przenoszący przez wodę Dzieciątko Jezus. Od wielu wieków patronuje żeglarzom, flisakom i przewoźnikom. Od kilku dziesięcioleci uważany jest także za patrona kierowców.

Niniejsza praca Józefa Hulki zajęła pierwsze miejsce (kategoria: malarstwo na szkle) w ogólnopolskim konkursie Muzeum Miejskiego w Tychach ogłoszonym w 2012 roku z okazji 15 rocznica nadania Tychom patronatu św. Krzysztofa.

Józef Hulka urodził się w 1926 r. w Łękawicy. Jest najbardziej znanym i uhonorowanym, a zarazem najbardziej autentycznym twórcą ludową Żywiecczyzny. Jego bogaty, kilkudziesięcioletni dorobek artystyczny obejmuje rzeźbę, plastykę obrzędową okresu zimowego oraz malarstwo na szkle. Ma również ogromne zasługi w zachowaniu tradycji kolędniczych Żywiecczyzny. Jego prace obecne są na wszystkich znaczących wystawach sztuki ludowej.
Od najmłodszych lat miał zamiłowanie do malowania, rysowania, strugania w drewnie. Zaczął rzeźbić we wczesnej młodości, a następnie zajął się malarstwem na szkle. Z własnoręcznie wykonaną szopką czy gwiazdą chodził po domach, by śpiewać kolędy i pastorałki. Wraz z przejściem na emeryturę oddał się całkowicie pasji tworzenia.
W drewnie i na szkle utrwala scenki rodzajowe z życia wsi, dawne obrzędy, postacie historyczne, literackie. W jego twórczości dominuje tematyka sakralna: wizerunki Matki Boskiej, Chrystusa, postacie świętych i sceny biblijne.
Przez wiele lat większość prac realizował z nieżyjącą już żoną Anną. Ich rzeźby, obrazy na szkle, rekwizyty obrzędowe: szopki, gwiazdy i maski znajdują się w zbiorach bodaj wszystkich muzeów etnograficznych w Polsce, w galeriach i zbiorach miłośników sztuki na całym niemal świecie.
Prezentowano je na wystawach i kiermaszach sztuki ludowej w Polsce, w Niemczech, Słowacji, Czechach i na Węgrzech.

Agnieszka Szymula