Opis

Strój nowszego typu. W latach międzywojennych, dzięki zastosowaniu nowych barwników anilinowych, w kobiecym stroju pojawiły się szmaragdy, zielenie, fiolety, które wyparły dotychczasowe odcienie czerwieni i koloru pomarańczowego. Najważniejszym, kształtującym sylwetkę, elementem stroju kobiecego była pasiasta suknia – kiecka, wełniak. Ciężka spódnica sukni była zszywana ze stanikiem. Spódnice układano w drobne fałdy, dzięki czemu były, jak mówiono, odęte. Staniki szyto z czarnego aksamitu, pasem takiego samego aksamitu obszywano dół spódnicy – zdobiono go haftem, szczególnie o motywie róży. W koszulach nowszego typu rękawom nadawano krój dzwonowaty, a ich dolną część, poniżej łokcia, wypełniano haftami i koronkami. Na głowach chusty – jedwabnice lub szalinówki, wiązane pod brodą lub z tyłu. Dziewczynki powyżej 4 roku życia nosiły miniaturowe stroje dorosłych. Charakterystycznym elementem stroju męskiego była sukmana – biała lub czarna kroju żupanowego, fałdzista, rozpięta lub przepasana pasem w symetryczne prążki (biała). Filcowy kapelusz zdobiła plotka – pas aksamitu obszyty cekinami, koralikami i plecionymi srebrzonymi drucikami.

Data i miejsce powstania

lata 70'XX wieku, okolice Łowicza

Technika

fotografia barwna

Typ

diapozytyw

Wymiary

6 x 6 cm

Numer inwentarza

MMTy/F/1510/4

Sposób nabycia

1