Strona z albumu Wejchertów

Budowa punktowca na Osiedlu C. Architekt Władysław Jarnicki. Konstrukcja Wojciech Przybecki, W. Domański.

[audiodeskrypcja]

Karta MMTy_UA_4_25a-087

Rok powstania – 1959

Wymiary – wysokość: 34 centymetry, szerokość: 51 centymetrów

Kremowa karta z albumu, pożółkła na brzegach. Na niej cztery czarno–białe fotografie. Dwie po lewej stronie karty i dwie po prawej. Wszystkie wykonane w dzień. Na lewej, górnej części karty pionowe zdjęcie z budowy budynku nr 167 na osiedlu C w Tychach – jednego z pierwszych wysokich budynków w mieście. Dużą część powierzchni fotografii z lewej zajmuje szkielet podłużnego bloku. Skadrowany po skosie, sięga górnej krawędzi zdjęcia. Zbudowany jest z białych betonowych półfabrykatów: dużych płyt i masywnych filarów. Nie ma jeszcze zabudowanej elewacji. Dlatego Z pięciokondygnacyjnej bryły wyzierają wnęki pokoi. W tym stanie budowy blok przypomina wielopoziomowy parking. Przy jego końcu, z prawej strony fotografii fragment wysokiego dźwigu budowlanego. Na zdjęciu poniżej stoi grupa osób. To dwóch mężczyzn z lewej i trzy kobiety z prawej. Ta najbliżej mężczyzn trzyma na ręku małe dziecko w białym ubranku. Wszyscy odwróceni są tyłem do obiektywu. Mają na sobie jesienne ubrania: płaszcze, kurtki i wełniane marynarki. Kobiety noszą proste spódnice za kolano. Poły płaszcza jednego z mężczyzn podwiewa wiatr. Grupa stoi na wysokiej skarpie ciągnącej się wszerz fotografii. Zdaje się spoglądać w dół w stronę głębokiego wykopu, przez który jedzie lokomotywa z wagonem. Za wykopem wysoka skarpa wyrobiska. Zdjęcie z prawej strony karty na górze ukazuje krajobraz osiedla w dwóch fazach budowy. Na środku, na pierwszym planie rozległy plac z klepiskiem. Na nim gdzieniegdzie kałuże. Z lewej strony fragment ukończonego czterokondygnacyjnego bloku. Do uchwyconego na zdjęciu wejścia do budynku zmierza kobieta w chuście na głowie. Za blokiem, ustawiony na wprost, fragment szkieletu wysokiego budynku z pierwszej fotografii. Przez nie zabezpieczone ścianami elewacje prześwituje bezchmurne niebo. Z prawej strony fotografii ulica przykryta warstwą ziemi. Wzdłuż niej drzewa bez liści. Na prawo od nich niezagospodarowana przestrzeń przed budynkami. Dalej na prawo szereg czterokondygnacyjnych bloków blok nakrytych dwuspadowymi dachami. Na zdjęciu poniżej, na tle zachmurzonego nieba, wielki plac budowy. Na nim gdzieniegdzie niskie hałdy gruzu oraz stos ułożonych równo desek na środku placu. Z lewej strony dwa, wysokie dźwigi budowlane. Ten bliżej obiektywu ma ramię skierowane na prawo. Ten za nim na lewo. Dźwigi znajdują się także między niedokończonymi, długimi blokami po prawej stronie zdjęcia.

Budynek nr 167, zwany „Chełmkiem” od usytuowanego w parterze sklepu o tej samej nazwie, zaprojektował Władysław Jarnicki. Forma oraz konstrukcja obiektu odzwierciedlały ówczesne przemiany w polskiej architekturze i budownictwie – odejście od historyzującego socrealizmu i technologii tradycyjnych w kierunku nowoczesnej estetyki modernizmu i masowej prefabrykacji.