Mapa „M-34-62-(176) OSIEDLE C1”, 1959 (1966) r.
Zbiory Działu Historii Miasta – MMTy/HM/1372
papier, druk jednobarwny
wymiary: wys.: wg ramki: 46,3 cm, całość: 60 cm, szer.: wg ramki: 44,7 cm, całość: 60cm
Mapa przedstawiająca fragment miasta Tychy w skali 1:5000, wykonana na podstawie zdjęć zrobionych w kwietniu 1959 roku, wydana w 1966 roku. Na mapie między innymi fragmenty osiedli C i E z obszarami planowanymi dla dalszej zabudowy mieszkalnej, tereny przyszłych osiedli (m.in. osiedla D, H, M i N) oraz fragmenty tyskich dzielnic Suble, Glinka, Żwaków i Paprocany. Na mapie widoczna średnicowa linia kolejowa poprowadzona w wykopie oddzielająca teren budowy miasta od obszarów nieobjętych jeszcze zagospodarowaniem przestrzennym. Na osiedlu C zaznaczone m.in. szpital (obecnie Szpital Miejski w Tychach przy ulicy Cichej 27), szkoły (obecnie Szkoła Podstawowa nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi przy ul. Czarnieckiego 22 i Szkoła Podstawowa nr 11 im. M. Curie Skłodowskiej przy ul. M Skłodowskiej-Curie 4), ośrodek zdrowia (obecnie Eskulap Przychodnia Rejonowa przy ul. Czarnieckiego 6). Ponadto na mapie znajdują się m.in. przystanek kolejowy Tychy-Zachodnie (oddany do użytku w 1958 r., po kilku latach wzniesiono budynek stacji), Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych, kościół pw. Jana Chrzciciela poświęcony w grudniu 1958 roku (był to pierwszy kościół w tzw. Nowych Tychach), najwyższe tyskie wzniesienie 279,57 m n.p.m. z wieżą triangulacyjną (obecnie teren osiedla N) oraz fragment dawnego traktu paprocańskiego łączącego Tychy z Paprocanami (Paprocany były dawniej samodzielną gminą, przyłączoną do Tychów w styczniu 1951 roku) z krzyżem kamiennym z 1887 roku (obecnie w sąsiedztwie Domu Handlowego AZET).
W prawym górnym rogu mapy wycięty fragment – prawdopodobnie z pieczęcią instytucji, która była w posiadaniu mapy.
Osiedle C było trzecim osiedlem tzw. Nowych Tychów (po osiedlu A i B). Było pierwszym osiedlem, na którym zastosowano elementy prefabrykowane.
Znaczną część mieszkańców osiedla C stanowiły rodziny przybyłe do Tychów w drugiej połowie lat 50. i na początku lat 60. XX wieku z dawnych kresów wschodnich w związku z podpisaną 25 marca 1957 roku umową polsko-radziecką w sprawie terminu i trybu repatriacji z ZSRR osób narodowości polskiej. Była to kontynuacja przesiedleń Polaków z utraconych po II wojnie światowej przez państwo polskie obszarów na wschodzie.
Agnieszka Ociepa-Weiss
