MMTy/HM/2284
papier, chromolitografia, druk, rękopis, pieczęć
wymiary: wys.: 40,3 cm, szer.: 31,5 cm
Dar
eksponat po konserwacji
Świadectwo dla Wilhelma Bialika z Paprocan, potwierdzające zdanie egzaminu czeladniczego i uzyskanie kwalifikacji do pracy w zawodzie krawca. Dokument w języku niemieckim (druk i rękopis niemieckie pismo neogotyckie), zaprojektowany przez znane powszechnie wydawnictwo prowadzone przez rodzinę Raabe z Opola (na początku XX wieku było to „Lith. und Druck von Erdmann Raabe, Oppeln”). W ozdobnej ramce symbole rzemiosł, widok na fragment rynku w Opolu (m.in. z budynkiem należącym do wydawnictwa Erdmanna Raabego i wieżą opolskiego ratusza), wizerunek kobiety trzymającej w ręku wstęgę z napisem w języku niemieckim „Sztuka przynosi korzyści” i herbem Cesarstwa Niemieckiego. W lewym górnym rogu sentencja w języku niemieckim w wolnym tłumaczeniu „Kto powinien zostać majstrem, ten który wymyśla, kto powinien zostać czeladnikiem, ten który potrafi, kto powinien zostać uczniem – każdy”. U góry pieczęcie izby rzemieślniczej w Opolu oraz cechu krawieckiego w Mikołowie. W środku druk i rękopis z informacjami o Wilhelmie Bialiku – urodzony 18 września 1894 roku w Paprockiej Hucie, dzielnicy gminy Paprocany, w okresie od 1 marca 1909 roku do 1 marca 1913 roku uczęszczał na nauki w zakładzie krawieckim w Mikołowie i w dniu 10 marca 1913 roku zdał egzamin czeladniczy z oceną dobrą przed trzyosobową komisją egzaminacyjną.
Świadectwo pierwotnie składane, w ozdobnej okładce z drukiem w języku niemieckim „Prüfungszeugnis und Lehrbrief” (Świadectwo egzaminu i ukończenia nauki).
W Tychach wielu młodych chłopców po ukończeniu nauki w szkole powszechnej zdobywało kwalifikacje do pracy w zawodach rzemieślniczych pracując w okolicznych zakładach i warsztatach.
Od 1910 roku przez krótki okres czasu w Tychach działała szkoła dokształcająca zawodowo. W okresie międzywojennym uczniowie praktyczną naukę zawodu zdobywali pracując m.in. w zakładzie ślusarskim rodziny Niestrojów przy ulicy Książęcej (obecnie ul. Kościuszki), zakładzie stolarskim Franciszka Botora i zakładzie blacharskim Franciszka Bojdoła przy ulicy Sienkiewicza oraz w wielu innych warsztatach. Zdobycie zawodu potwierdzał egzamin zdawany przez komisją złożoną ze specjalistów w danym rzemiośle.
Agnieszka Ociepa-Weiss
