Pocztówka z czarno-białym zdjęciem Zameczku Myśliwskiego Promnice nad Jeziorem Paprocańskim (obecnie w granicach gminy Kobiór). Na zdjęciu zameczek otoczony drzewami, przed zameczkiem fragment jeziora.
Rewers pocztówki niezapisany, u góry druk w języku niemieckim informacji o zdjęciu („Książęcy pszczyński Zamek Myśliwski Promnice”), pośrodku druk informacji o wydawcy (drukarnia Augusta Krummera z Pszczyny).
Pierwszy Zameczek Myśliwski Promnice został wybudowany w 1861 roku. W 1867 roku w zameczku wybuchł pożar. Już w 1868 roku odbudowano zameczek, z pewnymi zmianami w jego architekturze zewnętrznej. Budynek w stylu neogotyku angielskiego z elementami szwajcarskimi zaprojektowany został przez królewskiego budowniczego krajowego i nadwornego architekta pszczyńskiego Olivera Pavelta. Urokliwe miejsce nad Jeziorem Paprocańskim było połączone aleją, nazywaną drogą myśliwską, z parkiem zamkowym w Pszczynie. Zameczek był więc jednym z elementów całego pszczyńskiego założenia ogrodowo-krajobrazowego. Nazwa „Promnice” nawiązywała do rodu panującego na ziemi pszczyńskiej w latach 1548–1765.
Architektura budynku o trzech kondygnacjach nadziemnych, zbudowanego na planie krzyża z cegły, kamienia i drewna, prezentuje połączenie różnych stylów budowlanych. Bryłę tworzą dwa przecinające się pod kątem prostym piętrowe budynki oraz dominująca nad całością ośmioboczna wieża, zwieńczona szpiczastym hełmem, z ażurową postacią lwa ze strzałą wskazującą kierunek wiatru. Elewację budynku urozmaicają liczne wykusze oraz wieżyczki z okienkami i wysokimi hełmami. Fragmenty odsłoniętej drewnianej konstrukcji na ścianach zewnętrznych pomieszczeń na pierwszym i drugim piętrze od strony południowej oraz w części wieży to tzw. mur pruski. W innych częściach budynku konstrukcję muru pruskiego imituje oszalowanie. Kryty gontem dach jest dwuspadowy o zróżnicowanej wysokości. O związku zameczku z polowaniami przypominają zawieszone na budynku głowy jeleni z porożami.
Zameczek Myśliwski „Promnice” był leśną rezydencją rodu Hochbergów, który panował na ziemi pszczyńskiej w latach 1846–1945. W zameczku goszczono między innymi cesarza Niemiec Wilhelma II oraz wielu przedstawicieli arystokracji niemieckiej. Miejsce to upodobała sobie również Maria Teresa Cornwallis-West, żona księcia pszczyńskiego Jana Henryka XV Hochberga.
Agnieszka Ociepa-Weiss
