Szczegółowa mapa województwa śląskiego, w skali 1:400 000 stanowi przedstawienie kartograficzne obszaru wytyczonego na podstawie przeprowadzonego plebiscytu, w marcu 1921 roku. W ramach postanowień plebiscytowych Górny Śląsk podzielony został na część polską (tzw. Polski Górny Śląsk) oraz niemiecką (tzw. Niemiecki Górny Śląsk).
20 października 1921 roku aliancka Konferencja Ambasadorów zatwierdziła decyzję Ligii Narodów, decydując o podziale Górnego Śląska – 2/3 terytorium zamieszkiwane przez nieco ponad połowę ludności przyznano Niemcom, pozostała część terenu została przyznana Polsce – w tym większość zakładów przemysłowych, jak kopalnie, huty.
Prezentowana mapa przedstawia obszar polskiego Górnego Śląska, w skład którego weszły: m.in. Katowice, Świętochłowice, Królewska Huta (dziś Chorzów), Rybnik, Lubliniec, Tarnowskie Góry i Pszczyna. Dodatkowo na mapie zostały kolorem oznaczone całe powiaty, przynależne do II RP.
20 czerwca 1922 roku Wojsko Polskie rozpoczęło zajmowanie Górnego Śląska. Polskie oddziały witano na moście w Szopienicach. Wśród tłumów był ówczesny wojewoda śląski Józef Rymer oraz Wojciech Korfanty. 16 lipca odbyła się w Katowicach uroczystość zjednoczenia Górnego Śląska z Polską poprzez podpisane Aktu Objęcia Górnego Śląska.
Mapa została wydana nakładem wyd. „Wszechpol” z Poznania. Na awersie obwoluty widoczne ogłoszenie – reklama warsztatu samochodowego z Katowic, znajdującego się przy ul. Mikołowskiej 50-52. Ogłoszenie wydano w wersji polsko oraz niemieckojęzycznej, co świadczyć może o skierowaniu usług do wszystkich, bez względu na zaistniały podział administracyjny, przynależność terytorialną oraz narodowościową.
oprac. Agata Berger-Połomska
Bibliografia:
Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu, pod red. R. Kaczmarka, J. Bahlcke, D. Gawreckiego, 2011
fot. Artur Pławski
