Zbiory Działu Etnologii – MMTy/ŻC/255
Drewno, metal, tworzywo sztuczne
Wymiary: długość: 62 cm
Dar
Mandolina orkiestrowa, instrument szarpany, posiadający osiem strun strojonych parami, z krótkim gryfem. Pudło rezonansowe w odcieniach brązu; krawędzie instrumentu ze wstawkami w białym kolorze.
Do instrumentu dołączona jest etykietka z napisem „Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych Lubin Legnicki” oraz informacja o roku produkcji (1965) i cenie mandoliny (390 zł).
Początki Dolnośląskiej Fabryki Instrumentów Lutniczych w Lubinie Legnickim sięgają lat 90. XIX wieku, kiedy Langer i Oskar Gadebusch, poszukiwali terenu zasobnego w drewno, z którego berlińska fabryka miała produkować mechanizmy do fortepianów i pianin. W latach 1922–1923 został zaprojektowany nowy, imponujący budynek fabryki w Lubinie o ogólnej powierzchni 26 tys. m2, z czego 5 tys. m2 stanowiły nowoczesne wówczas pomieszczenia robocze. Fabryka zatrudniała wówczas godną podziwu liczbę 700 osób, gdy tymczasem fabryka w Berlinie zatrudniała jedyne 200 osób. Tak znakomite firmy jak Steinway, Bechstein, Grotian-Steinweg i inne były wówczas odbiorcami fabrykatów z Berlina i Lubina.
Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych Defil w Lubinie powstała po 1945 roku, kiedy przejęła siedzibę po zlikwidowanej pod koniec wojny wytwórni fortepianów F. Langer & Co.
Instrumenty produkowane tu w czasach PRL, eksportowane były do krajów socjalistycznych, głównie na Kubę.
Po zamknięciu fabryki Defil w 2005 roku, w budynku zostało utworzone centrum handlowe.
Warto pamiętać, że w latach międzywojennych działał w Tychach Klub Mandolinistów, będący jedną ze struktur chóru „Echo”. Prowadzony był przez Pawła Okonia, który sam również grał na mandolinie.
Iga Fedak
Źródła:
http://dolny-slask.org.pl/535378,Lubin,Dolnoslaska_Fabryka_Instrumentow_Lutniczych_DEFIL_dawna.html [dostęp on-line: 12.01.2016 r.]
M. Szymkiewicz, Organizacje społeczne w gminie tyskiej w latach 1922–1939, „Tyskie zeszyty historyczne” 1, Tychy 2007, s. 36.
