Zbiory
Dział Etnologii

Klapaczka

Jan Lysko

Bojszowy, 2006 r.

Zbiory Działu Etnologii – MMTy/TK/397
Drewno, skóra, gwoździe
Wymiary: długość 24 cm, szerokość; 5, 8 cm, wysokość: 4 cm
Dar

Klapaczka składająca się z drewnianego trzonu (w kształcie litery T), połączonego za pomocą skóry i gwoździ z dwoma ruchomymi deseczkami, których uderzenia o trzon powodują stukot. Deseczki w górnej części połączone ze sobą cienkim paskiem skóry przytwierdzonej gwoździami. W dolnej części klapaczki rękojeść z otworem umożliwiającym zawieszenia narzędzia. Klapaczka pokryta warstwą farby w brązowym kolorze.

Klapaczki zazwyczaj wykonywali mężczyźni dla swoich synów bądź wnuków. Ten rekwizyt obrzędowy używany jest do dzisiaj w czasie Triduum Paschalnego, a więc w trzy dni Wielkiego Tygodnia: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Sobotę. W Wielki Czwartek na znak żałoby w kościele milkną dzwony – zastępuje je stukot drewnianych klapaczek (używa się także kołatek). Dawniej chłopcy chodzili z nimi po swoich miejscowościach. Dzisiaj zazwyczaj ministranci używają ich w czasie procesji.

Agnieszka Szymula