Zabytkowy budynek młyna w sąsiedztwie nieistniejącego obecnie domu jednorodzinnego przy ul. Starokościelnej w Tychach. Przed działającym młynem samochód ciężarowy marki Star.
Młyn parowy w Tychach uruchomiono w 1910 roku przy ul. Starokościelnej. Jego właścicielami byli Jan i Wiktoria Drobowie, a w pobliżu znajdowało się ich gospodarstwo.
Budowę prowadziła firma Andre&Felldner. Rozpoczęto ją ok. 1906 roku na ternie podmokłym, stąd problemy z utwardzeniem podłoża. W tym celu, wbijano w ziemię dębowe pale i przekładano je grubymi warstwami słoniny. Zakres tych prac wpłynął, na wydłużenie czasu budowy oraz podwyższył jej koszt. Budowę trzypiętrowego budynku młyna ukończono w 1910 roku. Napis z datą oraz z inicjałami właścicieli umieszczono nad głównym wejściem do budynku.
W latach 20. XX w. do młyna doprowadzono energię elektryczną i nadano mu nazwę „Tychowski młyn elektryczny”. Urządzenia unowocześniono, a maszynę parową sprzedano do tartaku w Wilkowyjach. Młyn obsługiwał miejscowych gospodarzy, jaki i tych z odległych miejscowości. Zboże przywożone z daleka koleją, przeładowywano na stacji na rolwagi, platformy ciągnięte przez konie i dostarczano do młyna. W młynie produkowano m.in. mąkę żytnią i pszenną oraz śrut jęczmienny i owsiany. W 1939 roku zainstalowano nowe urządzenia młynarskie.
Jan Drob zarządzał młynem do wybuchu wojny, a po jego śmierci zajęła się tym jego córka Marta. W 1946 młyn został upaństwowiony i wszedł w skład Państwowych Zakładów Zbożowych w Zabrzu. Dzięki modernizacji urządzeń i dostawieniu mlewników podwyższono jego zdolność przemiałową. Na początku lat 90. XX wieku w ramach prywatyzacji, młyn został przekazany spadkobiercom dawnych właścicieli i wyremontowany ok. 1996 roku, nadal pracował.
Obecnie pozostaje w rękach prywatnych kolejnego właściciela.
Barbara Kopia
