Uroczyste otwarcie Technikum Budowlanego i Szkoły Rzemiosł Budowlanych przy ul. F. Engelsa 11 (obecnie ul. Edukacji 11) w Tychach, odbyło się 4 września 1962 roku z udziałem Edwarda Gierka, członka Biura Politycznego KC PZPR, I sekretarza KW PZPR oraz Jerzego Ziętka, wiceprzewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, przedstawicieli TPBM, Dyrekcji Budowy Miasta Tychy, aktywistów partyjnych i społecznych. Widoczny na zdjęciu Jerzy Ziętek przemawia do zgromadzonych przed szkołą mieszkańców, delegacji załóg budowlanych i zaproszonych gości.
Budowę szkoły w systemie tradycyjnym rozpoczęto w 1958 roku według projektu arch. inż. Tadeusza Augustynka. W trakcie rozpoczętych prac budowlanych, 24 września ogłoszono program oświatowy pod hasłem „Tysiąc szkół na 1000–lecie” z okazji jubileuszu Tysiąclecia Państwa Polskiego. Z racji tego powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły przy Śląskim Zarządzie Budownictwa Miejskiego w Katowicach, którego przewodniczącym został dyrektor TPBM Ignacy Wolski.
Powstająca szkoła miała mieć charakter pomnikowy. Zlecono więc zmianę systemu budowy z tradycyjnego na uprzemysłowiony i zastosowanie najnowocześniejszych materiałów i metod budowy. Od 1959 roku kontynuowano już budowę w oparciu o nowe projekty, opracowane przez architektów Marię i Andrzeja Czyżewskich, Bożenę Włodarczyk oraz konstruktorów Wojciecha Przybeckiego i Tadeusza Ciołka. Zmiany programowe w trakcie budowy powodowały opóźnienia w harmonogramie robót. Prace budowlane i wykończeniowe zakończono 21 lipca 1962 roku.
Przekazanie władzom szkolnym Technikum Budowlanego i Szkoły Rzemiosł Budowlanych przez Społeczny Komitet Budowy oraz TPBM, jako daru Śląskich Budowlanych, nastąpiło 4 sierpnia 1962 roku. W uroczystości brał udział Jerzy Ziętek oraz przedstawiciele TPBM, DBOR i zaproszeni goście.
Zygmunt Kubski zamieszkał z rodziną w Tychach w 1954 roku. Związany zawodowo z przedsiębiorstwami budowlanymi, pracował w latach 1954–1989 m. in. w TPBM, WPBM i KBO GOP–Południe. Jako fotograf amator, dokumentował głównie etapy budowy miasta; powstawanie osiedli B, C, D, E, F, M, N i O; technologię budowy, m. in. system 540 i W–70; obiekty zaplecza poligonowego i budowlanego; bazę transportową; sprzęt budowlany; miasteczko barakowe oraz zagospodarowanie terenu i nowoczesną architekturę. Rejestrował organizację życia społecznego mieszkańców, wydarzenia i zjawiska kulturalne. Zbiór fotografii jego autorstwa, wykonany w latach 1954–1980, stanowi cenną dokumentację historyczną i obyczajową o walorach artystycznych.
Barbara Kopia
