Projekt rzeźby plenerowej dla miasta Tychy (wykonany w ramach współpracy krakowskiej ASP z Tyską Spółdzielnią Mieszkaniową „Oskard”). Kompozycja jest złożona z kilku elementów usytuowanych na wspólnej, pomalowanej na biało podstawie. Wszystkie one „wystrzeliwują” w przestrzeń – są nachylone pod kątem około 45 stopni względem podłoża. Dominantą jest część centralna. Ma ona kształt gładkiego, niepełnego okręgu, którego dwa końce ukośnie wrastają w podstawę. Przez środek tegoż okręgu, niczym pętla, przepleciona jest długa, powyginana bryła, która, jakby wbrew prawom fizyki, pnie się ukośnie w górę. Centralną część kompozycji otacza pięć ustawionych pod tym samym kątem prostopadłościanów. Brak sygnatury. Projekt jest inspirowany tematyka kosmiczną. Nie został zrealizowany – wg koncepcji autora rzeźba miała stanąć na osiedlu M.
Stefan Borzęcki urodził się 9.04.1930 r. w Sromowcach Niżnych. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. W latach 1955-1961 studiował w krakowskiej ASP. Wpierw na Wydziale Rzeźby, a następnie w Studium Konserwacji Dzieł Sztuki. W 1961 r. uzyskał dyplom z zakresu konserwacji rzeźby kamiennej. Od ukończenia studiów był związany z macierzystą uczelnią – wpierw z Wydziałem Architektury Wnętrz, a następnie, od 1970 r. z Wydziałem Rzeźby, gdzie przez wiele lat prowadził dyplomującą pracownię rzeźby. W 1992 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1972-1978 i 1988-1991 był dziekanem Wydziału Rzeźby, a w latach 1978-1981 prorektorem Akademii Sztuk Pięknych. Tworzył przede wszystkim w drewnie. Na jego dorobek artystyczny składają się: realizacje pomnikowo-plenerowe i sakralne, cykle rzeźbiarskie, portrety, reliefy oraz medale. Jest twórcą dwóch rzeźb plenerowych w przestrzeni Tychów – Kosmosondy na osiedlu D (1975) oraz Kosmolotu II na osiedlu M (1979). Artysta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in.: 1982, 1991 i 1999 – nagrody I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia pedagogiczne i artystyczne. Zmarł w 6.12.2015 r.
