Pamięć prywatna i pamięć instytucjonalna – czym się różnią gdy za pamięć ręczy fotografia? Czy pamięcią wizualną można manipulować? Jakie rozterki towarzyszą pracy z nią? Czy naskalny rysunek konturowy może mierzyć się ze współczesną fotografią?
Tym i innym pytaniom towarzyszyć będzie analiza najgorętszych koncepcji/strategii pracy z archiwami wizualnymi na przestrzeni ostatniej dekady.
Każdy z uczestników spotkania otrzyma publikację Wokół obrazu pod redakcją Łukasza Trzcińskiego, wydaną w 2015 roku przez krakowską Fundację Imago Mundi, dedykowaną wybranym przez artystę gestom pracy z pamięcią wizualną.
Wstęp na spotkanie jest wolny. Nie ma konieczności rezerwacji miejsc.
Uwaga!
W trakcie spotkania obowiązuje bezwzględny zakaz fotografowania!
Biogram artysty
Łukasz Trzciński
(ur. 1975) Artysta wizualny, w miarę wieloletniej pracy z zaangażowanym społecznie dokumentem porzucił własną praktykę fotograficzną na rzecz analitycznej pracy z medium. Istotnym obszarem jego działań stała się gra z pozycją autorstwa, włączanie cudzych strategii pracy z obrazem, w tym percepcji odbiorcy, jako elementu własnej praktyki artystycznej.
Pracę z obrazem rozpoczynał jako fotograf dokumentalista, specjalizując się w nurcie tzw. fotografii humanistycznej /1990-2005/. Dokumentował tło społeczne najważniejszych konfliktów wojennych przełomu tysiącleci: Bliski Wschód, Afganistan, Irak, otrzymując kilkadziesiąt głównych nagród za fotografię prasową i dokumentalną̨: Zdjęcie Roku Polskiej Fotografii Prasowej 1999 oraz 2002, Reuter’s Best Front Page Picture, nagroda specjalna Europejskiej Agencji Prasowej, Pictures of The Year International/USA/ 2004 oraz 2006, Grand Prix European Central Bank Annual Photo Award 2005 oraz wiele innych. Publikował w „National Geographic”, Polityce, Newsweek, Rzeczpospolitej, Tygodniku Powszechnym, Viva, New York Times, Stern, The Guardian, FAZ, Gazecie Wyborczej, Le Monde, TAZ
i innych.
Od 1999 pracuje nad wielowymiarowym projektem Nowa Europa, który w sporym stopniu odzwierciedla również ewolucję artysty w podejściu do fotografii. Nowa Europa podejmuje współczesne, glokalne wątki różnicujących się państw, z perspektywy aktualnych przemian polityczno-ekonomiczno-kulturowych. Obecnie jego zainteresowania oscylują głównie wokół mechanizmów obiegu obrazu oraz jego kulturowej funkcji. Wychodząc z pozycji dokumentalisty w miarę wieloletniej pracy z zaangażowanym obrazem fotograficznym, odrzucił własną praktykę fotograficzną na rzecz analitycznej pracy z medium, które staje się w jego pracy punktem wyjścia do szerszej refleksji wokół przemian politycznych, ekonomicznych i kulturowych. Istotnym obszarem działań artysty stała się gra z pozycją autorstwa, włączanie cudzych strategii pracy z obrazem, w tym percepcji odbiorcy, jako elementu własnej praktyki artystycznej. Obraz staje się uniwersalnym terytorium badawczym stereotypizacji wyobrażenia jak i uwarunkowań percepcji. Praca nad projektem Nowa Europa w sporym stopniu odzwierciedla ewolucję artysty w podejściu do medium fotografii, w tym rosnącego zainteresowania kulturowo społecznym uwikłaniem obrazu. Ostatnio szczególną uwagę poświęca problematyce strategii zarządzania poprzez obraz, w tym pracy z pamięcią.
Na zdjęciu: Zalew nowohucki, 1956r. Fot. Wiktor Pental/kolekcja Fundacji Imago Mundi
